Mok en rasp

Mok en rasp

Mok en rasp.. een van de grootste ergernissen van eigenaren van sokkenpaarden.MokHet wordt algemeen aangenomen dat mok en rasp komt door nattigheid en broeiende sokken. Er wordt beweerd dat sokken water opnemen, dat zou gaan broeien, en daardoor zouden de wonden ontstaan. Het is logisch dat mensen dit denken, want er zijn in verhouding veel meer sokkenpaarden met mok dan warmbloeden.

In werkelijkheid zit het verhaal heel anders in elkaar.

In de huid zitten talgklieren, deze talgklieren scheiden een vettige stof af. Die talg komt dus in de vacht en sokken te zitten. En zoals iedereen weet: vet stoot water af. Sokken zorgen dus juist dat er geen water en vuil in de koten kan komen. Dit is heel slim van moeder natuur, want sokkenpaarden leven van nature in gebieden waar het altijd nat is. Warmbloeden zouden dus dag in dag uit natte en koude benen hebben, maar koudbloeden niet.

Dat betekent niet dat je paard nooit mok kan krijgen als hij in het water staat.
Als de sokken regelmatig worden gewassen dan verliezen de sokken hun talglaag en gaan wel water opnemen.
Als een sokkenpaard tot aan zijn knieën in de modder staat dan wordt uiteindelijk ook hun talglaag weggespoeld en gaan de sokken ook water opnemen.
En als de benen in aanraking komen met een bijtende stof (zoals ammoniak bij paarden die op stal staan) dan kan de huid ook worden aangetast en kunnen er ook wondjes ontstaan.

In ieder geval kun je het beste niet de sokken scheren. Als je gaat scheren dan komt er juist weer makkelijker vuil en ammoniak bij. En een ander groot probleem bij scheren is dat het ontzettend gaat irriteren als de haartjes weer teruggroeien, denk maar aan de jeuk die je soms hebt als je je benen of bikinilijn hebt geschoren.

Een andere oorzaak van ‘mok’ is mijt, ook wel beenschurft genoemd.  Mijten zijn minuscule beestjes die tunneltjes graven onder de huid. Ze veroorzaken ontzettend veel jeuk. Mijten komen vaker bij sokkenpaarden voor doordat ze vanuit het lange gras makkelijker in de sokken omhoog kunnen kruipen. Mijten kun je met het blote oog niet zien, je kan wel wat schilfertjes in de sokken zien zitten. Verder kun je het vooral herkennen aan het gedrag van het paard; als een paard regelmatig op de grond stampt en aan zijn sokken knaagt, en je kan geen wondjes of luizen vinden, dan is het waarschijnlijk mijt. De dierenarts kan uitsluitsel geven door een schraapsel te onderzoeken.
Deze mijten kunnen zo erg jeuken dat paarden hun benen tot bloedens toe open bijten en stampen. Dit wordt dan vaak aangezien voor mok, maar officieel is het geen mok. Het kan wel omslaan in mok doordat er vuil in de wondjes kan komen.

Deze mok van buitenaf reageert meestal goed op de zalfjes die de dierenartsen meestal voorschrijven. Maar meestal zitten zelfs dierenartsen met hun handen in het haar als ze sokkenpaarden met mok tegenkomen, en wordt het bestempeld als ‘chronische mok’.

Paarden met sokken zijn dus helemaal niet zo gevoelig voor nattigheid. Maar hoe komen dan zoveel sokkenpaarden aan mok?
Het antwoord zit binnenin.
Koudbloeden zijn sobere paarden die nog heel dicht bij de natuur staan, en in de natuur en bij de zigeuners altijd leefden op lang, grof natuurgras met weinig suikers. Door de vele brok met melasse, voordroog, granen en suiker en de groene Nederlandse weilanden krijgen koudbloeden veel meer suiker binnen dan waar hun lichaam op berekend is. Daarnaast werken ze geen 10 uur per dag zoals vroeger, en kunnen alle suiker daardoor niet omzetten in energie. Een deel van de suiker wordt daardoor omgezet in vet, een ander deel wordt opgeslagen in de lever. De lever produceert dan afvalstoffen, maar door het verkeerde voer komen er te veel afvalstoffen in het lichaam, en kan het lichaam ze niet op tijd afvoeren. Deze afvalstoffen kunnen zich onder andere gaan ophopen in de manenkam, de staartaanzet en de benen. Het lichaam kan proberen om deze afvalstoffen via de benen uit te scheiden, en daardoor ontstaat er jeuk aan de benen. De huid raakt geïrriteerd en er komen schilfers die op roos lijken. En dat is het begin van mok.

Meestal wordt er dan naar allerlei middeltjes verwezen om erop te smeren, worden de sokken geschoren, en worden de paarden ‘droog’ op stal gezet. Het lijkt in het begin te werken, want door die middeltjes wil de huid nog wel eens een beetje kalmeren. Maar het gaat niet weg.
Logisch natuurlijk, want die afvalstoffen willen nog steeds eruit.

Dus; we gaan de oorzaak aanpakken!
Ten eerste moet er worden gezorgd dat er minder nieuwe afvalstoffen worden aangemaakt.
Ten tweede moeten de huidige afvalstoffen worden afgevoerd

De afvalstoffen komen dus vooral binnen door een teveel aan suiker. Het is belangrijk dat je sober gaat voeren.
Dat wil zeggen;
1. vervang je voordroog/kuil en jong gras door grof hooi van tweede of derde snede.
Voer voldoende hooi, want hoe meer de darmen blijven werken hoe beter de spijsvertering werkt en hoe beter afvalstoffen kunnen worden afgevoerd. De norm is 1 tot 2 kg droge stof per 100 kg paard. Aangezien hooi zo’n 85% droge stof bevat, heb je minimaal 6 kilo hooi nodig voor een paard van 500 kilo.
Om te zorgen dat ze wat rustiger eten en niet te veel knoeien kun je gebruik maken van een slowfeeder.
2. Zorg voor speciaal voer (bijvoorbeeld Safe&Sound van Dodson&Horrell of Marstall Vito, deze bevatten allebei niet meer dan 10% suiker) en geef niet meer dan nodig. De meeste paarden kunnen op alleen hooi leven.
Je kan bijvoorbeeld ’s morgens en ’s avonds 100 gram geven voor het idee (wel langzaam afbouwen natuurlijk) en alleen na een zware training een schep om de verloren calorieën bij te voeren. Nog beter is enkel vitaminekorrel bijvoeren. Marstall Force is daar een voorbeeld van.
Wordt je paard te dun, dan kun je uiteraard meer voeren.
3. Geef geen fruit, groente en snoep. Wortels en appels zitten vol suiker. Wil je toch graag belonen met een snoepje, koop dan extra kleine snoepjes. Ik geef altijd deze knaagdiersnoepjes. Die zijn een stuk kleiner dan paardensnoepjes, met minder suiker, en met gezonde kruiden toegevoegd.
4. Zorg dat je paard zo veel mogelijk kan rondlopen, maar niet te veel gras kan eten. Een paddock met hooi is ideaal, maar als het paard op een volle wei staat dan kan een graasmasker een tijdelijke oplossing zijn. Zo niet, dan is het verstandig om een kleiner stuk in de wei af te zetten met lint.

Nu de toevoer van afvalstoffen is stopgezet dan kun je beginnen met het afvoeren van de opgehoopte afvalstoffen. Bij veel sokkenpaarden waaronder met name de zwaardere rassen als belgische trekpaarden is dit afvoeren van de afvalstoffen een probleem, wat te maken heeft met een andere aandoening; namelijk chronisch progressief lymfoedeem oftewel CPL. Door het slecht werken van het lymfestelsel is het erg lastig om deze afvalstoffen te verwerken en af te voeren. Hierover meer informatie in mijn artikel over CPL. In ieder geval kun je het afvoeren van afvalstoffen door de lymfeklieren goed ondersteunen met natuurlijke middeltjes.
Ik heb goede ervaringen met kruidenthee bestaande uit brandnetel en kleefkruid. Een eetlepel gedroogde brandnetel en een eetlepel gedroogd kleefkruid, laten trekken in heet water en over het voer gieten.
Dit zorgt voor een betere functie van de lever, de lymfeklieren, de bloedsomloop en die afvalstoffen helpen afvoeren en de huid verzachten.
Nog beter is vers kleefkruid en verse brandnetel. Je kan ze plukken en op de voerplek leggen. Zodra de brandnetels verwelkt zijn prikken ze niet meer en eten paarden ze met smaak op als ze er behoefte aan hebben. Paarden kunnen vaak prima aanvoelen welke kruiden ze nodig hebben.

Na enkele weken zien de meeste mensen al duidelijk verbetering.

Hoe te zorgen dat het niet terugkomt?
Ten eerste moet je blijven letten op de voeding. Let op de fructaanindex, en zet je paard niet op wei als het bijvoorbeeld vriest en de zon schijnt, of als het erg droog is met veel zon. Dan zit er extra veel fructaan in het gras.
En daarnaast kun je uiteraard af en toe wat kruidenthee preventief voeren, om de mogelijk opgehoopte afvalstoffen weer af te voeren.

Naast mok hoor je ook regelmatig het woord ‘rasp’ voorbij komen. Maar de betekenis van rasp verschilt nogal eens.
De verschillende betekenissen zijn:
1. Schilfers/geïrriteerde huid aan de achterkant van de knie. Dit komt vrijwel altijd van binnenuit.
2. Mok die niet in de kootholte zit
3. Schilfers en eelt-achtige verdikkingen bij de kroonrand, deze worden rap of rasp genoemd.

In de eerste twee gevallen kun je de rasp meestal het beste weg krijgen door te behandelen als mok; dus van binnenuit bestrijden.

_________________

De werking van de sokken wat betreft water en vuil:

47 gedachten over “Mok en rasp

  1. hey Anne, heel erg bedankt voor deze info!
    Ik worstel nog met de juiste voeding van mijn haflinger…ik ben nog steeds niet goed bezig, dat heb ik dit weekend ontdekt.
    Ze heeft ‘rasp’
    Kan ik met jou eventueel contact houden om me verder te helpen?
    alvast bedankt, vele groetjes…Ingrid

  2. Hoi Annemiek, heel informatief artikel. Heb zelf 2 Tinkers die (in lichte mate) kampen met rasp aan de achterkant van de knie en op het (witte) achterbeen. Ik kan verder met jouw info, bedankt!

  3. Beste,
    ik ben op zoek naar een tinker maar hoor dat ze niet gewoon hooi mogen eten maar enkel stikstofvrij; klopt dit en waar kan je dat dan vinden?
    mvg bianca

  4. Bianca, tinkers mogen gewoon hooi eten, de meeste tinkers doen het zelfs het beste op onbeperkt hooi zonder veel bijvoeding.. Maar ik denk dat je het verkeerd hebt verstaan; STOFvrij hooi is wel belangrijk, want door teveel stof kunnen ze problemen met de longen krijgen, en dat kan op den duur zelfs chronisch worden. Hooi waar een beetje stof in zit kun je daarom het beste even in water laten weken, zodat het stof eruit spoelt.

  5. Hoi Annemiek,

    super bedankt. Ik heb inderdaad altijd gedacht dat ik mijn paard zijn sokken zo vaak mogelijk moest wassen en dat hij stampte wel eens met zijn achterbeen en ik dacht dat dat van de mok was.. Ik ga dit zeker proberen. Alleen mijn tinker staat op heel erg droog kuil, werkt dat ook of miet ik op echt ooi over gaan. En als de mok weg is, mag hij dan weer zijn oude voer en (als hij op rcht hooi moet) daarna weer op dat droge kuil?
    Groetjes Nina

  6. Nina, stampen met de achterbenen duidt in de meeste gevallen op beenschurft, dus ik zou als eerste eens alleen de benen goed behandelen met bijvoorbeeld sebacil. Herhaal dat nog twee keer, met telkens 10 dagen er tussen, en als de jeuk dan niet weg is dan kun je alsnog het voer aanpassen :)
    Succes ermee!

  7. hallo,
    heb je toevallig een verwijzing naar een wetenschappelijke bron ivm voeding en mok?

  8. Hallo
    zeer intressante blog :) nu vraag ik mij allen af hoe ik het moet aanpakken. Ik zit met een bijna volledig witte tinker merrie die 24 op 7 buiten staat met schuilstal, na het rijden bijt ze wel is graag aan haar sokken meer verder zie ik haar niet veel doen. Ze staat wel altijd buiten in de volle zon enzo. Kan dit heel veel kwaad? Verder is de wei redelijk “kaal” en staan ze slechts beperkte tijd op de goede wei max 2-3 uur. In de wei staan bomen en alles. Kan dit kwaad of wat zou jij aanraden. Na het rijden spoel ik haar wel is af maar de sokken wassen doe ik maar alleen voor de keuring. Is dit slecht? Ook krijgen ze quatro van mijten kan dit kwaad en hooi krijgen ze ook veel omdat ik dacht dat dat beter was. Nu ben ik alleen bang dat ze mok gaat krijgen :(
    groetjes

  9. Hoi,

    ik heb je ooit eens gemaild (zie hierboven) Haflinger met rasp.
    Ik heb nu al 2 jaar alles gedaan wat jij adviseert en het is nog niks veranderd…niet minder, niet meer. Ze heeft geen jeuk. Ik kom er zo weinig mogelijk aan en ze heeft voeding van D&H, safe&sound en Ultimate balancer. Ik reinig haar 2x/jaar. Het been is niet gezwollen, het zijn gewoon de korstjes die niet weg gaan. gr. Ingrid

  10. Hallo Ingrid,

    Ik denk dat je goed bezig bent. Zo lang er geen jeuk of wondjes zijn is het geen ‘echte’ rasp. Waarschijnlijk zijn het witte schilfertjes die achter de knie zitten? Deze witte schilfertjes zijn het beste te vergelijken met roos. De talgklieren maken over het hele lichaam vet aan, maar doordat de plek achter de knie vrij droog is, en de huid er veel beweegt, en doordat de talg niet weg kan vanwege de lange haren, vormen zich kleine schilfertjes op de huid. Dit is vrij normaal en kan verder geen kwaad. Zo lang de huid mooi roze is, en er geen jeuk of wondjes zitten, kun je de schilfers gewoon met een kammetje eruit borstelen zo nu en dan.

  11. Dag annemiek, ja ik ben praktisch 100% zeker dat het rasp is. Ze wil niet dat ik er aan kom en het zijn niet gewone schilfers maar van die dikke korstjes waar haartjes in vast zitten. Ze hangen duidelijk vast aan de huid.

  12. Niemand ooit gehoord wat ze vroeger bij de Duitse cavalerie deden? Als een paard mok had moest de berijder ‘s morgens zijn eigen ochtend urine lozen tegen het betreffende been.

  13. Hallo Anne, mijn tinker heeft ook rasp, maar ook hele dikke kogels (met name zijn achterbenen). Uit je stuk begrijp ik dat dat de opgehoopte afvalstoffen zijn. Heb je nog advies om dit te verminderen anders dan stappen op een harde ondergrond?
    Alvast bedankt!
    Mikki

  14. wat doe je eraan als de rasp aan de achterkant van de knie zo erg is dat de huid open ligt? Er blijven korsten vanaf komen terwijl er geen huid meer over is.

  15. Probeer het eens dagelijks in te smeren met uierzalf of een andere vettige creme, en haal met een fijn kammetje zo veel mogelijk schilfers uit de haren. Het zijn vervelende plekken bij de knie.. Doordat het constant in beweging is krijgt de huid moeilijk de kans om te genezen als het eenmaal open is.

  16. Interessant stuk! Ik had de pagina opgeslagen, omdat mijn Fries ook last heeft van schilfers. Hij heeft in het najaar een injectie gehad tegen mijt en dat heeft een paar maandjes geholpen. Nu begint het helaas weer terug te komen. Wat mij nu niet helemaal duidelijk is in jouw verhaal, is of het aanpassen van het voer ook helpt tegen mijt? Je noemt wel de zalfjes, om het van buitenaf te behandelen, maar zou de aanpassing van voer dan iets kunnen doen of toevoegen?

  17. Het voer kan mijten helpen bestrijden/voorkomen doordat je met goede voeding het immuunsysteem verbetert. Het immuunsysteem is hetgene wat de mijten aanpakt. Zo zie je vaak dat zieke en zwakke paarden ook meer last hebben van mijt, en in de ruiperiode merk je ook vaak dat ze hun kop weer opsteken. Dus goede voeding en bijvoorbeeld een vitaminebrok of af en toe een vitaminespuit kan zeker helpen. Maar je moet niet verwachten dat alle mijten dan direct dood gaan. Daarvoor zul je toch met een gif moeten werken.

  18. hè…hè….eindelijk eens informatie waar ik daadwerkelijk wat aan heb!? Mijn tinkermerrie heeft al haar hele leven lang aan haar witte achterbenen “mok” klachten. Van droge schilfers tot kloven aan toe. Ik heb werkelijk alles al geprobeerd, soms met koste verbetering. Maar het komt altijd weer terug. Stukje qua voeding was ik inmiddels wel achter. Staat nu op vrijwel alleen maar hooi en klein beetje suikervrije muesly. Nog nooit zo goed op conditie geweest en gewicht eindelijk ook onder controle!!! jeej! Maar nu zat ik inderdaad nog met het laatste probleem….hoe kom ik van die achtergebleven afvalstoffen af. Ik ga de thee zeker proberen! Ik hoop zo dat dit het laatste steuntje is wat ze nodig heeft om de mok te verhelpen…..Dank voor je info. Hier kon ik wat mee!!

  19. Huidproblematiek en darmproblematiek zijn met elkaar verbonden . En daarnaast zie je ook vaak een verslechterd immuunsysteem.
    Dus alle granen uit de voeding , dit zijn lectines en deze zorgen ervoor dat de darmen niet meer oke werken , dus… Immuunsysteem problematiek . Stress heeft hier ook een grote invloed op!!
    Dus eerst darmen weer optimaal laten werken en idd lever verbeteren.
    Goed artikel!!
    Als je wetenschappelijke artikelen zoekt http://www.pubmed.com
    Groet Jolanda Kleiss veterinair natuurgeneeskundige

  20. Mooi artikel. Wij zeggen al jaren dat een en ander met elkaar samenhangt en dat aanpak van binnenuit het meest effectief is. Leuk voor ons te lezen dat je goede ervaringen met chevadonyl hebt.

  21. Fijn dat ik dit artikel heb gevonden! Super goed om te lezen dat ik niet alleen sta met dit probleem en dat er wel degelijk iets aan te doen is.
    Mijn Tinker-ruin kocht ik met een ernstige bloedworm infectie kwam ik later achter.
    Zijn darmen zijn zo beschadigd dat ik erorm moet opletten wat ik voer.
    Verder heeft hij ook rasp. Vorig jaar was dat redelijk controleerbaar, nu is het weer een ramp.
    Ik behandel hem regelmatig op advies van de DA met Sebacil. Dat helpt igg tegen de jeuk. Hij krijgt sinds een half jaar onbeperkt droge kuil maar ik heb het idee dat de rasp niet minder wordt. ook krijgt hij 1 X p.w een appeltje van een verzorgstertje. Dat zal ik uit z’n menu halen. Ik vind hem ook wat vol worden. Zit er in de droge kuil dan toch meer suiker dan ik dacht?
    Hij staat 24/7 buiten, zomers en in de winter.
    Wat kan ik verder doen?

  22. Mijn paarden reageren allebei erg sterk op kuil/voordroog, zelfs als het bijna zo droog als hooi is. Het lijkt er dus op dat er inderdaad nog te veel suiker in zit voor onze gevoelige koedbloeden. Kuil wordt op het land vrij kort gedroogd en weinig geschud, terwijl dit bij hooi wel gebeurt en daardoor bevat hooi veel minder tot geen graszaad meer en dus minder suikers. Een graszaadje is niets anders dan een velletje vol met groeistof.. eiwit en zetmeel/suiker. Sommige paarden reageren daar gewoon sterk op. Ik zou dus gewoon eens een tijdje overstappen op grof hooi om te zien of het verschil maakt. Losse korstjes kun je wegborstelen, maar kunnen verder weinig kwaad. Bij wondjes of vocht in de benen en rimpels in de kootholtes moet je wat vaker gaan controleren en verzorgen, en zou je bv nog mokthee kunnen proberen om de afvalstoffen af te voeren. Succes!

  23. Hoi Annemiek,
    Mijn paardje heeft helaas ook last van rasp (en vermoedelijk ook CPL). Ik zou graag nog wat extra’s proberen: de kleefkruid. Ik zag dat er in mijn straat heel veel kleefkruid staat. Hoe lang moet dat drogen? En hoe groot moeten de stukjes zijn die je je paard geeft? (dus in stukjes hakken, want het wordt inmiddels al best hoog, haha).

    Alvast bedankt! Goed artikel!

  24. Hoi.

    Mooi omschreven!
    Mijn tinker heeft ook paar keer per jaar last van mijt. Staat dan ook te stampen en te bijten in haar sokken. Haar voeding is al compleet aangeapast. Eet hooi en geen gras. Krijgt ook elke dag gedroogde brandnetel voor de afvalstoffen. Gaat heel goed op deze manier maar zo nu en dan staat ze toch te stampen.
    Mij is gezegd dat ik dan ook een keer een vlooien pipet voor honden in de sokken kan doen. Heb je zelf daar ervaring mee? En zou dit kunnen helpen?
    Hoor graag jouw reactie.

  25. Ik heb de mokthee liggen maar hoe kan ik deze aan mijn paarden geven zonder ze bij te voeren Of toch zo weinig bij te voeren?

  26. Ik doe het zelf in een bakje met een klein handje voer. Vitaminekorrel neemt de thee ook prima op bijvoorbeeld.
    Voer je echt niets bij, dan kun je de thee in het drinkwater doen. Geef dan niet te veel in een keer zodat ze eerst het water met de thee opdrinken.

  27. Ik heb helemaal over je bericht heen gekeken, Chantal, sorry!
    Ik heb erg goede ervaringen met Cydectin Pour On tegen mijten.
    Frontline voor honden wordt inderdaad ook wel eens gebruikt. Een pipet per been. Ik heb het zelf nooit gebruikt omdat het zo veel duurder is dan cydectin.

  28. sinds kort een uit belgie gefokte vries gekocht
    met Betadine schoongemaakt en daarna droog gemaakt en spuitbus usp gekocht een soort poeder
    dat hielp goedbestaat usp nog wel kan het nergens vinden

  29. Indien Tinkers sobere paarden zijn,wat waar is en ook waar is voor andere rassen,zelfs volg lossen,waarom die dan naar onze contreien halen,laat ze in hun land van herkomst,ipv modegebonden paarden te willen.

  30. Ik hoop dat de behandeling goed blijft werken en het paard inmiddels mokvrij is.
    Usp spray zegt me niks, maar wellicht is het vergelijkbaar met zinkspray? Dat wordt vaak gebruikt voor wondjes, maar ik heb er zelf geen ervaring mee.

  31. Helaas is het niet zo simpel. Tinkers worden al lang niet meer gehouden zoals vroeger, en ook in Ierland staan ze tegenwoordig vooral op rijke weides met veel minder arbeid dan in vroegere tijden. Ook daar wordt er steeds meer gefokt op uiterlijk en minder op gezondheid.
    Een veel groter probleem zie je bij de Nederlandse en Belgische trekpaarden, die dus gewoon in hun land van herkomst leven en toch grote problemen krijgen door de nieuwe manier van houden en fokken.

  32. Fijn info, dank. Ik woon in Frankrijk en mijn tinker heeft het in 1 knieholte best heftig. Het zijn witte korstjes talg die in plukjes haar blijven zitten. Dat is al een jaar of vier zo, al vanaf dat ik haar heb. En ik heb het altijd weggekamd, maar nu wordt het de laatste tijd, een stuk erger. De knieholte voelt echt als een enorme klont korst en talg. Ik ben nu bezig met baby olie en uierzalf om de korsten weg te krijgen op zoek naar huid. Ik heb inmiddels zinkzalf in huis voor als ik bij de huid ben aangekomen. Het is erg moeilijk om de dikke laag te verminderen.
    Qua voer krijgt ze niets. Alleen een handje bix per dag omdat ze anders zo jaloers is op de andere paardjes die wel gewoon krijgen. Ze staat de hele dag op een korte wei. ‘s avonds haal ik haar binnen en krijgt ze hooi. Ze heeft ondanks de korte wei wel overgewicht.
    Als ik je stuk goed begrijp is kort gras eigenlijk niet goed omdat er veel suiker in zit. Dus eigenlijk zou ik haar volledig op hooi moeten zetten?
    Kan ik haar ook gedroogde brandnetels en kleefkruid gewoon zo voeren of moet het echt een aftreksel van thee zijn?
    Heb je nog andere tips om de dikke korst te verminderen zodat bijv zinkzalf wel tot de huid kan doordringen?
    Dank voor je antwoord alvast. Hartelijks, Mo

  33. Hoi Mo,
    Wat vervelend dat je tinker zo veel last blijft houden van rasp.
    In een korte wei heb je inderdaad kans op ‘gestrest’ gras dat vrij hoog in suikers zit.
    Het meest ideaal zou zijn om het gras in het voorjaar in het zaad te laten schieten, dus even geen paarden erop. Op die manier verbruikt het gras al zijn energie en suikers om de zaden aan te maken. Zodra de zaden rijp zijn zullen ze uit de aar vallen, daardoor zaait het gras zichzelf mooi uit en krijg je een dichte grasmat, en het gras zelf zit daarna lager in suikers. Zelf zet in mijn paarden dan met grasmasker op de wei, zodat ze alsnog niet té veel van dat lange gras kunnen eten, totdat de weide weer wat korter is. Een andere mogelijkheid is de wei eerst hooien voordat de paarden er weer op mogen, of beperkte weidegang en wat extra hooi in de paddock.
    Als het gras eenmaal zaad heeft gemaakt raakt het minder snel gestrest de rest van het jaar.
    Gedroogde kruiden worden het beste opgenomen als ze even in water hebben kunnen weken, maar droog voeren is ook prima. Vers is nog beter, dus zou je in de omgeving brandnetel en kleefkruid kunnen vinden dat ongespoten is dan zou ik daar zeker gebruik van maken!
    Zelf doe ik de korsten het liefst gewoon lekker dik insmeren met creme of zinkzalf, en ik probeer de echt dikke korsten voorzichtig eraf te halen af en toe zodat de creme inderdaad goed tot op de huid kan komen en de huid zo soepel mogelijk blijft.
    Heeft je paard verder geen last van mijten? Ook die kunnen er voor zorgen dat de huid zijn elasticiteit verliest en daardoor kunnen ook kloofjes en schilfers ontstaan. Dus een goede behandeling tegen mijten kan ook in sommige gevallen helpen.
    Succes!

  34. Hey dank voor je snelle reactie, wat fijn.
    Het grasbeheer zouden we eens over moeten gaan nadenken want dat valt niet mee hier in de bergen. Hooien kan eigenlijk niet. Het is te weinig gras en te steil. Het is wel 3 hectare maar veel mos en onkruid en wat minder gras. Wat ik op zich niet erg vind omdat ik ook 2 shetjes heb lopen en hoe minder rijk hoe beter voor ze.
    Er is hier niets bespoten dus als ik iets kan vinden, brandnetels geen probleem, kleefkruid dit seizoen wat lastiger, knip ik het in stukken in de voerbak en tegen de tijd dat ik ze even binnen haal is het wel droog genoeg om te eten. Hoop ik ;-)
    Zinkzalf heb ik idd in huis, probleem nu is dat ik niet aan haar plek mag komen. Daar moet ik eerst aan gaan werken met positief belonen dat ze dat been laat staan voor mij.
    Groetjes, Monique

  35. Hallo, wij hebben een friese merrie. Met een slokdarm verlamming. Dus zei mag alleen nat gemaakt voordroog. Verder krijgt ze geen snoepjes of fruit etc. Brok krijgt ze ook niet. Ze leeft dus alleen op haar voordroog hooi. Ze heeft heel erg last van Rasp. Heeft u nog tips voor ons? Het doet haar zeer.
    De thee zouden we evt wel over haar hooi kunnen gieten.

  36. Hoi Rebecca, wat naar dat je merrie een slokdarmverlamming heeft. Dat maakt het natuurlijk een heel stuk lastiger.
    Wat ik zelf merk is dat sommige paarden heel heftig reageren op voordroog. Je zou wellicht eens met de dierenarts kunnen overleggen of het mogelijk is om gewoon hooi te stomen. Dan wordt het namelijk ook heel zacht en ‘nat’, zonder dat er voedingsstoffen verloren gaan. En hooi is voor de lymfeklieren en benen een stuk beter.
    Het kan inderdaad nooit kwaad om thee van brandnetel en kleefkruid over het hooi te sprenkelen. Baat het niet dan schaadt het niet.
    Zie je haar wel eens op de grond stampen of knagen aan haar benen? Dan zou ze last van mijten kunnen hebben, en dan kan het veel schelen om daar eens tegen te behandelen. Mijten kunnen ook schilfers en wondjes veroorzaken, waardoor het nog wel eens wordt verward met rasp.
    Succes!

  37. Nee stampen en bijten doet ze niet. En het is inderdaad heel erg lastig! We gaan zeker is overleggen. Hebben nu spul van de dierenarts dat niet echt werkt

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *